Ik schreef er al eerder over. Ouderschap is het ontwikkelen van principes, vasthouden aan principes en het ook weer kunnen loslaten van principes. Een vriendin van ons vertelde: "Het gaat er hierbij niet om dat je consequent bent, maar congruent." Dat zoeken we even op...

Congruentie betekent dat al iemands interne overtuigingen, strategiën en gedragingen (...) volledig met elkaar in overeenstemming zijn, gericht op het bereiken van een bepaald doel. (...) Congruentie betekent dat iemand volledig gefocust is op het bereiken van zijn doel.

Zo zouden we Alec 'altijd' even laten huilen als hij zijn bedje in gaat. Maar toen het doel 'een gezellig avond met vrienden' was, hebben we hem er toch maar even uitgehaald... We zouden hem pas vanaf 6mnd vast voedsel geven, maar wilden hem graag ook 'voeden op verzoek'. Zo zat Alec met 4mnd een banaan op te peuzelen... Daarnaast wilden we hem graag laten eten volgens de Rapley methode. Vast voedsel en zelf maar laten kijken wat hij ermee doet...

Alec at naar mijn idee al best veel vast voedsel. Zo kon hij met gemak de korst van een boterham wegkrijgen, en at hij ruim een halve banaan. Ook peer luste hij graag, maar net als appel is dat wel wat lastiger kauwen. Toch waren we trots op hem, en op ons principe. Maar toen mochten we met 6mnd naar het consultatiebureau. En daar bleek dat Alec de afgelopen 2 maanden maar 300gr. gegroeid was. Terwijl hij eigenlijk 5x zoveel aan had mogen komen! Hoewel ik het principe heb om niet in paniek te raken van het consultatiebureau, jaagde de arts mij wel een beetje op de kast. Terwijl ik constructieve oplossingen probeerde te zoeken voor Alec, bleef zij herhalen: "Tsja, hij is wel te licht". En wat ik ook zei, "Hij is vrolijk", "Vraagt duidelijk zelf wanneer hij trek of dorst heeft", "Heeft voldoende poep- en plasluiers", "Fontanel staat keurig bol" en vooral "Hij ziet er toch gezond uit?!", het maakte niets uit... "Tsja, hij is wel te licht".
Aan de ene kant wist ze me te vertellen dat kinderen alleen maar groeien van borstvoeding in deze leeftijd (ik was zo stom om eerlijk te vertellen dat hij op mijn werkdagen 'iets minder' borstvoeding krijgt, maar het daar wel goed op doet icm broodkorsten, peer en banaan). Aan de andere kant vond ze dat ik dan maar een extra hap yoghurt moest geven in de avond, zodat hij ook een voldaan gevoel had?! Het feit dat Alec om half 8 keurig naar bed gaat om pas 12 uur later voor een voeding wakker te worden was blijkbaar niet een teken dat hij zich al voldaan voelt aan het einde van de dag? Daarnaast was het advies om vocht bij te geven. Terwijl alle literatuur laat zien dat extra vocht juist zorgt voor terugloop van de borstvoeding. En dat was toch zo belangrijk voor de groei?!

Natuurlijk vind ik dat het goed gaat met Alec, maar je wil eigenlijk ook wel dat hij netjes tussen de lijntjes blijft groeien. Jammer dat een consultatiebureau het effect kan hebben van "dan stop ik wel met de borstvoeding". Gelukkig dan dat Taco mij steunt in het volhouden daarvan, en dat lieve vrienden ook met goede adviezen komen om toch door te gaan op onze manier. Alleen hebben we toch besloten de Rapley methode even te laten varen. Alec krijgt nu elke ochtend een (versgemaakt) fruithapje, en in de namiddag een hapje groenten. Bij de lunch krijgt hij nog wel een hele boterham met boter, dat lukt het prima. Een ook tijdens ons avondeten mag hij meeproeven uit de pot. Zo leren we hem wel alvast wat voedsel vast te houden en te ontdekken, maar weet ik ook zeker dat hij twee keer op een dag toch wat binnenkrijgt.

Ik moest even in conclaaf met mijzelf. Ontdekken dat het eten opzich niet het doel was (Rapley), maar dat Alec moet eten om te groeien. En congruent zijn was zorgen dat alle acties, handelingen en gedachten richting het doel streven. Daarmee dus het principe van vast voedsel 'Rapley'en' laten varen. Ach, ik was al ouder, en nu ook weer wat wijzer :D